ساقی سرمست رندان میر بی همتای ماست

ما درین دریای بی پایان خوشی افتاده ایم

چشم ما روشن به نور روی او باشد مدام

در خرابات مغان مستیم و با رندان حریف

گفتهٔ ما مرده ای گر بشنود زنده شود

گفتم از بالای تو جانا بلائی می کشم

در سر ما عشق زلفش دیگ سودا می پزد

اسم اعظم در همه عالم ظهور نور او است

از دل و جان بنده ای از بندگان حضرتیم