دل به دریا ده که تا دریا شوی

ساغر دُردی درد دل بنوش

از بلا چون کار ما بالا گرفت

غیر نور او نبیند چشم تو

آن یکی در هر یکی بینی عیان

عشق را جائی معین هست نیست

نعمت الله جو که از ارشاد او