جان فدای عشق جانان کن که تا جانان شوی

پند رندان بشنو و می نوش می تا آن شوی

لطف او بنوازدت ای شاه من سلطان شوی

غیر او پیدا نبینی گر ز خود پنهان شوی

حاکم ملک بقا و میر سرمستان شوی

تا حریف مجلس رندان و سرمستان شوی

ور روی راه دگر می دان که سرگردان شوی