دل به عشقش از سر هر دو جهان بر خاسته است

مه به عشق ابرویش همچون هلالی کاسته است

هر کسی را داده اند چیزی که او خود خواسته است

کج نماید در نظر اما به قامت راسته است

نعمت الله مجلس رندانه ای آراسته است