می فراوان است اینجا جام کو

ای که می گوئی دمی آرام گیر

گر نشان و نام می جوئی مجو

زلف و خالش مرغ دلها صید کرد

جام می در دور می گردد مدام

شمس تبریزی ز مصر آمد برون

نعمت الله مست و جام می به دست