64
غزل شمارهٔ ۱۳۱۶
خوش در آ در بحر ما ما را بجو
خانهٔ اصلی است این ما را بجو
ما ز دریائیم و دریا عین ما
عین ما جوئی به عین ما بجو
چشم ما از نور رویش روشنست
نور او در دیدهٔ بینا بجو
آینه گر صد ببینی ور هزار
در همه آئینه ها او را بجو
در وجود خویشتن سیری بکن
حضرت یکتای بی همتا بجو
در خرابات مغان رندانه رو
ساقی سرمست مستان را بجو
جستجوی عاشقانه خوش بود
نعمت الله در همه اشیا بجو