دور شو ای عقل نادانی مکن

عشقبازی کار بی کاران بود

ای که گوئی دل عمارت می کنم

چون تو را ایمان به کفر زلف نیست

در خماری لاف از مستی مزن

دست وادار از سر زلف نگار

نعمت الله یار سرمستان بود