ما ز می شوق او عاشق و مست آمدیم

بیشتر از این ظهور ، خورده شراب طهور

چون که بیامد چو جان ، دوست درآن لامکان

این دل ما خوش شده چون که رسید این خبر

چون که درون دلم گشت نهان دلبرم

ساغر و ساقی ما جمله توئی والسلام

دوست درین یک چله کرد چنین غلغله

هر سحری آن نگار برد مرا نزد یار

سید دریا شکاف شست فکنده به بحر