هرچه باشند به ما ، ما به جهان می باشیم

نقش بندیم خیالی که مگر نقاشیم

ور بود یکسر موئیش روان بتراشیم

از تو پنهان نبود در همه عالم فاشیم

خانهٔ ماست که رندان خوش او باشیم

لاجرم یک سر موئی دل کس نخراشیم

تا که بودیم چنین بود و چنان می باشیم