صفحه اصلی
شاه نعمت الله ولی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۹
شاه نعمت الله ولی
( غزلیات )
متن
0
0
0
0
0
75
ذخیره
ساده
پیشرفته
غزل شمارهٔ ۱۰۹
چیست عالم سایه و آن آفتاب
تن بود چون سایه و جان آفتاب
0
0
0
نور عالم شمس دینش خوانده اند
سِر این دریاب و می خوان آفتاب
0
0
0
از برای نزل و بزم عاشقان
جام زرین است بر خوان آفتاب
0
0
0
آفتاب حسن او عالم گرفت
تا قیامت باد تابان آفتاب
0
0
0
نور روی نعمت الله دیده ام
می نماید در نظر آن آفتاب
0
0
0
نظرسنجی