نیست سر سلامتم مست می ملامتم

فارغ از آن نصیحتم ، بندهٔ این غرامتم

باده خورم به شادیش نیست غم ندامتم

هست دوای من همین تا که شود قیامتم

گر تو ندانی حال من نیک ببین علامتم

جامهٔ عاشقی بود راست به قد و قامتم

در دو جهان کجا بود خوشتر از این کرامتم