صفحه اصلی
شاه نعمت الله ولی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۷۸
شاه نعمت الله ولی
( غزلیات )
متن
0
0
0
0
0
74
ذخیره
ساده
پیشرفته
غزل شمارهٔ ۱۰۷۸
ز نور روی او تابنده گشتم
امیر و سیدم تابنده گشتم
0
0
0
به جانان جان خود تسلیم کردم
به عمر جاودان پاینده گشتم
0
0
0
اگر چه غم بسی خوردم ز هجرش
به یُمن وصل او فرخنده گشتم
0
0
0
شدم کشته به تیغ عشق لیکن
شهادت یافتم دل زنده گشتم
0
0
0
ز نور آفتاب سید خود
چو ماه چارده تابنده گشتم
0
0
0
نظرسنجی