قطعهٔ شمارهٔ ۲۹

بلبل بوستان یارانم

من ازین بوستان نخواهم رفت

گر به صورت ز دیده ها بروم

از دل دوستان نخواهم رفت

جامهٔ خلقی افکنم اما

بر کنار از میان نخواهم رفت

آمد و شد به اعتبار بود

این چنین آن چنان نخواهم رفت

سید ملک نعمت اللهم

همچو این بندگان نخواهم رفت

متن