حبیبی سیدی یا ذالمعالی

خیالی نقش بسته عالمش نام

و عینی ناظر من کل وجه

می صافست و خوش جامی مصفی

رایت الله فی مرآت کونی

و شمس الروح نور من ظهوری

سوی الله چیست ای صوفی صافی

وجودی جز وجود حق مطلق

غلام و بندگی سید ما

چو سید نعمت الله رند و مستی