رند مستی که گرد ما گردد

هرکه با جام می بود همدم

خوش امینی بود که همچون ما

به یقین هر که خویش بشناسد

بی شکی جز یکی نخواهد دید

هر که با ما نشست در دریا

بار اغیار بارها بکشد

دُرد دردش بنوش و خوش می باش

بر در او کسی که یابد بار

لذت ما به ذوق دریابد

آنکه بینا بود عصا چه کند

هر که گردد به گرد میخانه

عشق باقی و ما به او باقی

شود از غیر عشق بیگانه

هر که را سیدش بود خواجه