ظلم شه آتشی ممالک سوز

در ممالک تباهی آرد ظلم

زود گردد برو مخالف چیر

عافیت شد در آرزوی عدم

خوشدلی رخت از این مکان برداشت

غصه در سینه ها مقیم بماند

دل ارباب فضل محزون شد

در کشیدند رخ ، صلاح و سداد

جنبش اختران دگرگون شد

تیره کرد اختر کریمان را

آبروی همه شریفان ریخت

عادت و رسم دیگر آوردند

لیک بی دانشی است معنیشان

فضلشان از برای خونریزی است

دیو بگریزد از شمایلشا ن

همه آزار خلق را سببند

گه زکیوان نحس ، نحس ترند

هم درونشان به خبث آلوده

جمله مست شراب خود بینی

همه دور از خدا و دنیا جوی

بکن اندیشه نامسلمانند

اندرین روزگار محرومند

خسته تیغ ظلم ایشانند

اشکشان دجله ساخت هامون را

درود دلشان جهان سقر نکند

کار او از همه به سامانتر

یکنفس خوش نمی تواند پست