تاکی این گفت وگوی شیرین شور

گرنه ای سگ چنین به تک چه چه دوی

لیک زبرک شوی زکم خوردن

هرکه را خورد بیش ، دانش کم

تا درونش به پرورش باشد

سرهای حقیقت او داند

عمل صالحست و اکل حلال

بینوا زیستن زکسب حرام

قوت از حی لایموت بود

وی سبک روح، این ثقیلی چیست

خویش را بندهٔ گلو چه کنی ؟

به بود از عبادت ده سال

هر چه گوید همه زجان گوید

هر چه آن نیست حق ، ازو بگسل

پر بار خسان دوتو باشی

آرزو در پی ات کند تک و پوی

در ازل روزی ات مقدر کرد