نعرهٔ بیهده خری و تریست

حرف و ظرفش همه وداع کند

کارها جملگی ز سر گیرد

همچنان دان که مردِ عاشق و دق

همچو فرعون و بانگ غرق بُوَد

آتش آشتیش دود نکرد

بهر میویز باد دادی کون

دان کز اندیشهٔ دو دانگ کند

همچو ماریست خفته بر سر گنج

مُهرهٔ کامش آتش انگیزد

چک چک اندر چراغ چیست تری

نور در صفو روغن آویزد

نم بیگانه بانگ درگیرد

راه بینایی شریعت تست

پردهٔ آینه است آه شما