شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۷۹
سنایی
سنایی( رباعیات )
105

رباعی شمارهٔ ۷۹

چندان چشمم که در غم هجر گریست
هرگز گفتی گریستنت از پی چیست
من خود ز ستم هیچ نمی دانم گفت
کو با تو و خوی تو چو من خواهد زیست