شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۵۴
سنایی
سنایی( رباعیات )
101

رباعی شمارهٔ ۵۴

تا جان مرا بادهٔ مهرت سودست
جان و دلم از رنج غمت ناسودست
گر باده به گوهر اصل شادی بودست
پس چونکه ز بادهٔ تو رنج افزودست