شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۴۰۷
سنایی
سنایی( رباعیات )
96

رباعی شمارهٔ ۴۰۷

گر من چو تو سنگین دل و ناخوش خومی
کی بستهٔ آن زلف و رخ نیکومی
این دل که مراست کاشکی تو منمی
و آن خو که تراست کاشکی من تومی