شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۲۸۲
سنایی
سنایی( رباعیات )
141

رباعی شمارهٔ ۲۸۲

از آمدنم فزود رنج بدنم
از بودن خود همیشه اندر محنم
وز بیم شدن باغم و درد حزنم
نه آمدن و نه بدن و نه شدنم