شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۲۲۹
سنایی
سنایی( رباعیات )
137

رباعی شمارهٔ ۲۲۹

هر چند بود مردم دانا درویش
صد ره بود از توانگر نادان بیش
این را بشود جاه چو شد مال از پیش
و آن شاد بود مدام از دانش خویش