شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۴۵
سنایی
سنایی( رباعیات )
114

رباعی شمارهٔ ۱۴۵

دشنام که از لب تو مهوش باشد
دری شمرم کش اصل از آتش باشد
نشگفت که دشنام تو دلکش باشد
کان باد که بر گل گذرد خوش باشد