ای پیک عاشقان گذری کن به بام دوست

گرد سرای دوست طوافی کن و ببین

خواهی که نرخ مشک شکسته شود به چین

برخاست اختیار و تصرف ز فعل ما

خواهی که بار عنبر بندی تو از سرخس

خواهی که کاروان سلامت بود ترا

بر دانه های گوهر او عاشقی مباز

با خود بیار خاک سر کوی او به من

بینا مباد چشم من ار سوی چشم من

گر دوست را به غربت من خوش بود همی

از مال و جان و دین مرا ار کام جوید او