لولو خوشاب من از چنگ شد یکبارگی

دلبری را من به چنگ آورده بودم در جهان

جنگها بودی میان ما و گاهی آشتی

بود نام و ننگ ما را پیش ازین هر جایگاه

با رخ و اشکی چو زر سیماب و من چون موم نرم

این جهان روشن اندر هجر آن زیبا پسر