اگر در کوی قلاشی مرا یکبار بارستی

ار این ناسازگار ایام با من سازگارستی

اگر نه محنت این نامساعد روزگارستی

اگر در پارسایی خود مرا او را دوستارستی

هرانکو در دلست او را کنون اندر کنارستی

دلیل صدق او دایم سنایی را بهارستی

اگر از غم دل مسکین عاشق را قرارستی

گل از هجران اقطارش میان کارزارستی

مرا هفتم درک با او بدان دارالقرارستی

چرا گویی سنایی این گر او را خود شکارستی

اگر شخص سنایی را جهان سفله یارستی