جان و تن و دل مرا برای تو

محراب منست خاکپای تو

دست من و زلف دلربای تو

در حلقهٔ زلف مشکسای تو

هر چند که من نیم سزای تو

تا هست دل من آشنای تو

بر دیده و دل کشم جفای تو

آن دل که شدست مبتلای تو

آن بد که نکرده ام به جای تو