ما فوطه و فوطه پوش دیدیم

بر مسند زاهدان گذشتیم

هم ساکن خانقاه بودیم

هم محنت قال و قیل بردیم

از اینهمه جز نشاط بازار

بگزیدیم یاری از خرابات

دل بر غم روی او فگندیم

او نیست کسی و ما نه بس کس