رحم کن بر ما که بس جان خسته و دل مرده ایم

از سر کوی تو بر سر سنگ و سیلی خورده ایم

زرد رخساریم و از جورت به جان آزرده ایم

گویی از روم و خزر نزدت اسیر آورده ایم

کز جفایت مرده و دل در غمت پرورده ایم

چون سنایی از همه عالم تبرا کرده ایم