تا فتنهٔ آن بت عیارم

امسال هنوز در خمارم

تا با غم عشق یار غارم

قلاش ترین روزگارم

از دیده و دل در آب و نارم

با درد و خیال و رنج یارم

بنگر که همیشه سازگارم

شکر ایزد را که من سوارم

من بر سر گنج صدهزارم

چون موی تو هست روزگارم

گردد چو رخ تو خوب کارم

یک روز تو باش غمگسارم

چون خر به زنخ فرو گذارم