چون سخنگویی از آن لب لطف باری ای پسر

در ره عشق تو ما را یار و مونس گفت تست

دیر زی در شادکامی کز اثرهای لطیف

تلخ گردد عیش شیرین بر بتان قندهار

بامداد از رشک دامن را کند خورشید چاک

سر بسان سایه زان بر خاک دارم پیش تو

سرکشان سر بر خط فرمان من بنهند باش

ار نبودی ماه رخسار تو تابان زیر زلف

کودکی کان را به معنی در خم چوگان زلف

شد گرفتار سر زلف کمند آسای تو

شد شکار چشم روبه باز پر دستان تو

ماه روی تو چو برگ گل به باغ دلبری

بس دلا کز خرمی بی برگ شد زان برگ گل

کی شدندی عالمی در عشق تو یعقوب وار

چون سنایی را به عالم نام فخر از عشق تست