جانا ز غم عشق تو من زارم من زار

هر چند که بیزار شدم من ز جفاهات

تا در کف اندوه بماندست دل من

از بهر رضای دل تو از دل و از جان

ای روی تو چون روز و دو زلفین تو چون شب

ای نقطهٔ خوبی و نکویی به همه وقت

پیکار نیم از غمت ای ماه شب و روز

در کعبهٔ تیمار اگر چند مقیمم

از عشوهٔ عشق تو اگر مست شدم مست

از هجر تو نزدیک سنایی چو رخ تو