وین قفل رنج ما را امشب کلید باید

وین خرقه های دعوی بر هم درید باید

زنار جاحدی را از جان خرید باید

وز زلف آن ستمگر ما را گزید باید

آمد مراد حاصل اکنون مرید باید

پایی بکوفت باید بیتی شنید باید

زیرا صبوح ما را «هل من مزید» باید

رنج و عنای مستان اکنون کشید باید

این هر دو عید امروز خوشتر ز عید باید

چون در سرای همت می آرمید باید

در گردن اشارت معنی گزید باید

چون وقت کوچ آمد نایی دمید باید

اینجا گل ریاست می پژمرید باید

گر لب شفات آرد آخر بدید باید

چون شکری بخوردی زهری چشید باید

یاری چه دیده ای تو زین پس چه دید باید

چون شمع اگر بگریی حلقت برید باید