ای کم شده وفای تو این نیز بگذرد

زین بیش نیک بود به من بنده رای تو

گر هست بی گناه دل زار مستمند

وصل تو کی بود نظر دلگشای تو

گر دوری از هوای من و هست روز و شب

بگذشت آن زمانه که بودم سزای تو

گر سر گشتی تو از من و خواهی که نگذرم