آنی که چو تو گردش ایام ندارد

چون دانهٔ یاقوت تو گل دانه ندارد

بادی نبرد در همه آفاق که از ما

دادی ندهد عشق تو ما را که در آن داد

من در نرسم در تو به صد حیله و افسون