کرد رفت از مردمان اندر جهان اقوال ماند

از فصیحان و ظریفان پاک شد روی زمین

در معنی در بن دریای عزلت جای ساخت

صدرها از عالمان و منصفان یکسر تهیست

عدل گم گشت و نمی یابد کسی از وی نشان

عدل نوشروان و جور معتصم افسانه شد

رفت سید از جهان و چند مشکل کرد حل

نیست گویی در جهان جز فیلی از اصحاب فیل

شد ملک محمود و ماند اندر زبانها مدح اوی

خاک شد کسری و از هر دل برون شد مهر او

هر گهی بانگی برآید گرد شهر از مردمان

رفت کدبانو کلید اندر کف نوروز داد

یک گره را خانه ها در غیبت و وزر و بزه

زین سپس شاید سنایی گر نگویی هیچ مدح