که خاص و عام و نیک و بد بدین هر دو گذر دارد

یکی قفل از قضا دارد، یکی بند از قدر دارد

چو هنگام فنا آید قدر این بند بردارد

اجل کار دگر دارد، امل کار دگر دارد

جهان را پر خطر بیند روان را پر خطر دارد

نه درمان اجل دارد نه سامان حذر دارد

زحل، مهر نگین دارد قمر طرف کمر دارد

وگر شخص تو اندر جنگ زور زال زر دارد

بسر عمر ترا لابد زمانه پی سپر دارد

که بس سرکش که اندر گور خشتی زیر سر دارد

که دین و دل تبه کرد آن که دل در سیم و زر دارد

که او اندر صمیم دل از آن آتش شرر دارد

همه رنجت هبا گردد همه کارت هدر دارد

جهان از روی بخشیدن ترا هم مختصر دارد

نداند قیمت نظمش، هر آن کو گوش کر دارد