گر دغا بازد کسی ما مهره در ششدر نهیم

گر حریفی زر نهد ما جان به جای زر نهیم

با چنین افلاس خود را نام سر دفتر نهیم

غایت سستی بود گر جرم بر آزر نهیم

ما ز سر بنهیم سودا بر خط او سر نهیم

درد چون از علم زاید جهل را بر در نهیم

جامه مان گازر درد تاوانش بر زرگر نهیم

کاسب تازی مانده بی که جو به پیش خر نهیم

از طریق نیستی صد دیگ دیگر برنهیم

تا ز روی تربیت تر دامنان را تر نهیم

ما برین معلوم نامعلوم دستی بر نهیم

دست بر حنظل زنیم و پای بر شکر نهیم

سیم گر سلمان رباید دیده در بوذر نهیم

پای خرسندی ز حکمت بر سر اختر نهیم

پای معنی از سپهر و اختران برتر نهیم

رهبر ار گمراه گردد سنگها رهبر نهیم

پای را بر شاهراه شرع پیغمبر نهیم

گر گنه از کور زاید جرم چون بر کر نهیم

نفس اگر میزر بجوید حکمش از معجر نهیم

غایب و حاضر چه داند ما کجا محضر نهیم

عطر از عود آن گهی آید که بر آذر نهیم

تیر همت را به پای عقل کافی بر نهیم

راه چون معلوم باشد نک به دیده بر نهیم