تا کی مثل ز جوهر دیو و ملک زنیم

تا کی دم از علی و عتیق و فلک زنیم

تا ما همی سقف به نوای سلک زنیم

تیر امید کی چو شهان بر دفک زنیم

بهر گل و کلالهٔ خوبان کلک زنیم

از بهر برد خویش دم لی و لک زنیم

شش پنج نقش ماست همین ما دو یک زنیم

اندر سرای عشق دمی مشترک زنیم

میخ طناب خیمه برون از فلک زنیم

بر دامن یقین و گریبان شک زنیم

آتش نخست در شکن چاک و چک زنیم

خر پشته در سفینهٔ نوح و ملک زنیم

هرگز بود که زیور ما بر محک زنیم

گر چه همی ز قهر سما بر سمک زنیم

یک دم به پای تا دو سخن بر نمک زنیم