بی طمع باش اگر همی خواهی

زان که چون مرغ دشتی ز ره طمع

ناشده حلق او چو حلقهٔ دام

که مصاریع گنج خانهٔ فضل

راه رو تا به عقل بشناسی

گر نخواهی ز نرگس و لاله

در جهان همچو سوسن عاشق

زندگی ضعف یک دو روزهٔ تو

تا ابد بیش ذات پاک ترا