چه شد که روز جهان تیره چون شب یلداست

ز فرش کرده مسیحا ز نو به عرش عروج

گرفته مرد و زن از هر طرف عزای حسین

کسی که هست خدا خونبهای او چه عجب

چرا به گریه نکوشی، مگرنمی دانی

چنان خیال کن اکنون که در رکاب حسین

اگر ز نصرت آت تشنه لب شدی محروم

چسان زیاد رود ماتم شهی که سرش

نمی رود ز نظر حال زینب دلخون

دل شکسته (صامت) مدام در ماتم