نه چنان گشت خزان گلشن ایمان چمنش

تابکی دوست گذاری چقدر خصم نواز

هر زمان پیک غمی می رسد از کرببلا

پیر کنعان شده دل بس که ز هر سو زده صف

محشر آن روز بپا گشت که از ملک حجاز

خون کنم گریه ز ناکامی نودامادش

خاک شد بر اسلام چو بر خاک افتاد

بی زبان بود علی اصغر و از تیر قضا

چو خدنگی ز کماندر قضا خورد چنین

آن که بد زینت آغوش نبی پیکر او

ای که گفتی ننهادند کفن بر تن او

بعد تاراج از آن شاه سلیمان دربان

(صامت) از زندگی خود به جهان دارد ننگ