ای که از معرفت عشق ازل بی خبری

عشق آن است که هر جا که شرر افروزد

عشق آن است که چون حلقه زند بر در دل

عشق آنست که در راه وفا سر بدهی

که بود عاشق صادق شه لب تشنه حسین

آنکه در کرب و بلا در بر پیکان بلا

عشق گر سد ره طاقت عاشق نشود

جز حسین کز غم عباس کمانگشت قدش

جز علی اکبر ناکام ندیده است کسی

غیر لیلای جوان مرده ز دنبال پسر

به جز از اصغر بی شیر ز پیکان ستم

به جز از شمر ستمکار نکرده است کبود

همچو زینب که سفر کرد سوی شام و عراق

به جز از خولی غذار، سر مهمان را

حرمی جز حرم محترم آل رسول

به جز از مرد و زن شام، غریبان را کس

با غل و جامعه جز عابد بیمار کسی

جز یزید از پس کشتن به خدا سنگدلی

(صامت) اردم زنی از عشق به راه معشوق