120
شمارهٔ ۵۱
دلم دائم ز هجرت خویش را بیمار می خواهد
ز تیغ بی دریغت سینه را افکار می خواهد
نمی خواهم که داغ عارضت از آب و تاب افتد
بلی بلبل همیشه رونق گلزار می خواهد
چه تاثیری بود بی اشک در آه سحر گاهی
که لشکر موسم جنگ و هنر سردار می خواهد
کسی کز بهر کفر و دین به ما ایراد می گیرد
بگو این گفتگوهاآدم بیکار می خواهد
ز بس از دوستان رنجیده قلب زودرنج من
که دیگر راه و رسم یاری از اغیار می خواهد
به محض ادعا کی حق شناسی می شود ثابت
هر آن کس را که گفتاری بود کردار می خواهد
اگر (صامت) وصال یار خود را آرزو داری
بود ممکن ولیکن زحمت بسیار می خواهد