کعبه کوی تو خلوتگه راز است مرا

قبله روی تو خوش تر ز حجاز است مرا

روی بنما که گه راز و نیاز است مرا

طاق ابروی تو محراب نماز است مرا

دیده تا بر رخ نیکوی تو باز است مرا

بسکه دور از شب هجر تو دراز است مرا

تا بسر شورش اقلیم مجاز است مرا