هست آرام دل، آن را که دلارامی هست

بر بنا گوشش اگر دانه در بینی باز

تو یقین دان، که به جز در دهن تنگ تو نیست

ساقی امشب، سر آن جام لبالب دارم

عود اگر دود کند، بر سر آن، دامن پوش

حالم، از باد سحر پرس، که در صحبت او

شام هجران تو را، خود سحری نیست پدید

به فدای تن و اندام چو گلبرگ تو باد

صبر و آرام ز سلمان چه طمع می داری