جان من می رقصد از شادی، مگر یار آمده ست

جان بیمارم به استقبال آمد، تا به لب

می رود اشکم که بوسد، خاک راهش را به چشم

زان دهان می خواهد از بهر امان، انگشتری

تا بدیدم روی خوبت را، ندیدم روز نیک

بی تو گرمی خورده ام، در سینه ام خون بسته است

گر نسیمی زان طرف، بر من گذاری کرده ست

روز بر چشمم، سیه گردیده است از غم، چو شب

گر بلا بسیار شد، سلمان برو، مردانه باش