این چه داغی است که از عشق تو بر جان من است

زلف و رخسار تو کفر آمد و ایمان، با هم

می دهم جان و به صد جان، ندهم یک ذره

رسم عشاق وفا خوی بتان، بد عهدی است

بر دل پاک تو حاشا نبود، خاشاکی

دل محزونم از و، یوسف جان را می جست

گره موی تو بندی است که بر پای دل است

شیخ می گویدم از دست مده سلمان دل

دل من پیرو عشق است و من اندر پی دل