مرا از آینهٔ سخت روی سخت آید

چو شانه دست به دندان اگر برم شاید

لطیفه ایست دهان تو تا که دریابد

عروس گل ز جمال تو چون خجل نشود

سر مراز سعادت به دولت عشقت

عروس خاطر سلمان که با لبت پیوند